Fototerapia y fotoquimioterapia

The Use of Herbal Medicine in the Treatment of Vitiligo: An Updated Review

Vitiligo is a chronic disease of unknown etiology that causes progressive cutaneous depigmentation. Current pharmacological treatments have limited success and present significant risks. Many efforts have been made in recent years to explore new anti-vitiligo therapeutic strategies, including herbal-based therapies. The objective of the present review is to provide an updated overview on the most frequently used medicinal plants in the treatment of vitiligo. A bibliographical search was carried out in scientific databases Pubmed, Scifinder, Scopus, Google Scholar, and Medline up to October 2021 using the descriptors vitiligo, herbal, medicinal plants, and alternative therapies. In our search, the highest number of published studies comprise plants commonly used in traditional herbal medicine, highlighting the usefulness of ethnopharmacology in the discovery of new therapeutic agents. The review outlines current understanding and provides an insight into the role of psoralens and khellin (photosensitizing agents obtained from plants such as Cullen corylifolium or Ammi visnaga). The paper also describes other traditional herbs such as Ginkgo biloba, Phlebodium aureum, Piper nigrum, Picrorhiza kurroa, and Baccharoides anthelmintica that can likewise act as potential therapeutical agents. Based on our findings, photosensitizing agents in combination with phototherapy, the association of oral Phebodium aureum with phototherapies as well as oral G. biloba in monotherapy showed greater scientific evidence as therapeutic options. The research results emphasize that further investigation in this area is merited. More long-term follow up clinical trials and higher quality randomized trials are needed.

Fototerapia – metoda wykorzystywana w leczeniu przewlekłych schorzeń dermatologicznych

Wykorzystanie energii świetlnej w terapii schorzeń o różnej etiologii towarzyszy człowiekowi od czasów starożytnych. Elementem decydującym o powodzeniu terapii jest dobranie odpowiedniej długości promieniowania (terapia NB-UVB, BB-UVB i UVA1) lub wystąpienie interakcji między substancją światłoczułą skumulowaną w zmienionej chorobowo tkance a zastosowanym promieniowaniem (terapia PUVA oraz terapia fotodynamiczna). Metody terapeutyczne wykorzystujące energię świetlną są klasyfikowane na podstawie wykorzystywanego zakresu promieniowania. Obecnie wyróżnia się fototerapię UV, wykorzystującą promieniowanie UVA lub UVB oraz terapię fotodynamiczną (PDT; photodynamic therapy), podczas której stosowane jest promieniowanie o długości fali 350-700 nm.

Fototerapia UV wykorzystywana jest do leczenia schorzeń dermatologicznych, takich jak łuszczyca, bielactwo oraz atopowe zapalenie skóry, ze względu na jej działanie immunosupresyjne i antyproliferacyjne. Jest dostępna w postaci terapii PUVA polegającej na wykorzystaniu synergicznego działania promieniowania ultrafioletowego (UVA) oraz związków o działaniu światłouczulającym (8-metoksypsolaren, 5-metoksypsolaren). Ponadto wyróżniono monoterapię promieniowaniem ultrafioletowym A1 (UVA1), szerokozakresowym UVB (BB-UVB) i wąskozakresowym UVB (NB-UVB). Terapia fotodynamiczna obok konwencjonalnych metod leczenia jest nowoczesną i nieinwazyjną alternatywą wykorzystywaną zarówno w diagnostyce, jak i terapii chorób o różnej etiologii. W 90% przypadków PDT jest stosowana w schorzeniach dermatologicznych, takich jak trądzik pospolity czy łuszczyca. Selektywna aktywność cytotoksyczna wykazywana w kierunku złośliwych komórek nowotworowych powoduje, że terapia fotodynamiczna stosowana jest także z powodzeniem w leczeniu zmian onkologicznych. Duży postęp, przejawiający się zarówno w opracowywaniu innowacyjnych substancji światłoczułych, jak i nowych źródeł promieniowania, sprawia, iż zakres stosowalności terapii fotodynamicznej ciągle się poszerza.

W artykule przedstawiono obecnie dostępne formy fototerapii poprzez opis mechanizmu ich działania, zastosowania oraz możliwości powstania skutków niepożądanych.

Penfigoide ampolloso relacionado con tratamiento con PUVA: aportación de dos nuevos casos

Bullous pemphigoid is an autoimmune disease that generally affects elderly people and is characterised by the development of subepidermal blistering. Although bullous pemphigoid is potentially photosensitive, its occurrence during the treatment course with PUVA, especially in patients with psoriasis, has exceptionally been described. The association of bullous pemphigoid and psoriasis gives rise to difficulties when initiating treatment and we consider that the use of methotrexate, with or without associated corticoids, is a good alternative in the management of such patients. We report two further cases of bullous pemphigoid related to PUVA therapy in patients with psoriasis.

Documento de consenso sobre fototerapia: terapias PUVA y UVB de banda estrecha

It is essential to develop a consensus document on phototherapy in order to adapt this procedure to the specific characteristics, needs and reality of our milieu. Using a review of existing literature on the subject and the experience of its own members as a reference, the Spanish Photobiology Group (GEF) of the Spanish Academy of Dermatology and Venereology (AEDV) has developed some therapeutic guidelines for the most widely used modes of phototherapy: PUVA therapy and narrow-band UVB (NBUVB) therapy. These guidelines deal with generalities about the equipment, calibration and regulation in phototherapy booths, and the concept and indications for these forms of treatment are reviewed. Recommendations are also proposed regarding patient selection, therapeutic procedures, associated pharmacological agents of interest and the prevention and management of adverse effects. The consensus document is designed as a flexible and practical instrument intended for use in daily clinical practice, aimed at optimizing the possibilities of phototherapy while reducing risks for patients and therapists.